De meeste wereldverbeteraars vinden commercie niet leuk. Bij Neuro-Linguïstisch Programmeren (NLP) gaan we ervan uit dat iedereen van binnen helemaal fantastisch is en dus ook een wereldverbeteraar is. Helaas is het zo dat we in de wereld te doen hebben met wat iemand doet in plaats van hoe hij van binnen is. En dat betekent dat er helaas ook mensen zijn die denken dat het vooral belangrijk is om de aarde zo snel mogelijk uit te buiten. En die mensen zijn vaak goed op de hoogte van alle commerciële trucjes die je kan uithalen. Op het vlak van training en coaching zie je ze dan ook gratis of heel goedkope trainingen geven die heel lang duren zodat je uitgeput raakt om je dan over te halen hele dure cursussen aan te schaffen, waar je uiteindelijk heel weinig mee kan.
Om die reden is het belangrijk dat de mensen die het goed voorhebben met de aarde en haar bewoners, zoals jij en ik, er juist voor zorgen dat we de kracht van commercie kunnen gebruiken om goed te doen. De vele NLP trainers en coaches die ik de afgelopen jaar heb opgeleid doen precies dat en daar ben ik trots op. Geen van hen doet dit werk om het geld. Ze doen het allemaal omdat ze graag met mensen werken en graag mensen vooruit helpen in deze wereld.
Maar om dat te doen, om mensen daadwerkelijk te kunnen helpen en met ze te werken, is er commercie nodig. Coaches en trainers die weigeren aan commercie te doen omdat ze dat niet leuk vinden, snijden zichzelf in de vingers omdat ze dan ook niemand krijgen om dat te doen wat ze wel willen, namelijk met andere mensen aan de slag om ervoor te zorgen dat ze een beter leven krijgen. Om die reden is het belangrijk dat de trainers en coaches die het goed voorhebben met de aarde en hun bewoners juist commercieel sterk worden.
Want uiteindelijk is er niets mooiers en geeft er geen werk meer waardering dan het helpen van mensen. Zoals ik in mijn boek Übercoach heb beschreven, denk ik zelfs, dat het uiteindelijk coaches en trainers zijn die de wereld gaan redden. Een van de reden daarvoor is dat de goede coaches en trainers het idee achter zich hebben gelaten dat er iets mis is met mensen die in de problemen zitten. In plaats daarvan gaan ze ervan uit dat er alleen sprake is van een educatie-probleem: mensen hebben nog niet geleerd om goed om te gaan met moeilijke situaties.