Een taak voor kinderen en een taak voor ouders

Een taak voor kinderen en een taak voor ouders

Kinderen opvoeden is niet altijd gemakkelijk. Veel ouders voelen zich schuldig over de opvoeding. Dit valt goed te begrijpen wanneer je beseft dat ons brein erg geneigd is meteen het meest negatieve scenario te bedenken als er iets gebeurt. Je hoort een ambulance op de achtergrond, je ziet je kind even nergens en denkt meteen: “oh jee, zo meteen is er iets met mijn kind gebeurd”. Niets menselijks is ons vreemd.

Tegelijkertijd heeft het geen zin om je als ouder of verzorger schuldig te voelen. Wereldwijd en door de eeuwen heen zijn er meer dan genoeg fouten in de opvoeding gemaakt en in bijna alle gevallen pakt het uiteindelijk goed uit. Zelfs bij mij! Tijdens mijn tienerjaren groeide ik op voor galg en rad, maar uiteindelijk is het toch nog helemaal goed gekomen. Bovendien kan je als ouders ook altijd je eigen ouders, de grootouders van je kinderen, de schuld geven. Hadden zij je beter leren opvoeden dan was er niets aan de hand geweest. Mocht je dat zielig voor je ouders vinden, bedenk dan dat zij de schuld weer kunnen doorschuiven naar hun ouders en zo verder. Dan kom je uiteindelijk uit bij Adam en Eva die als eerste hun kinderen slecht opvoedde.

Opvoeden kan je een stuk simpeler maken door ervan uit te gaan dat kinderen een andere taak hebben dan volwassenen. De taak van volwassenen is grenzen stellen en aan kinderen duidelijk maken dat de grens er nog steeds is. De taak van kinderen is om uit te zoeken of de grenzen nog steeds liggen waar ze eerst lagen. Want in de loop van tijd wanneer je kind opgroeit dan verplaats je als ouder de grens steeds beetje bij beetje. Totdat ze op een dag volwassen zijn en hun eigen nestje hebben. Tot die tijd is het jouw taak om duidelijk te maken waar de grenzen liggen.

Tenslotte helpt het wel, ook al is dit in principe optioneel, om kinderen positieve suggesties mee te geven en te leren goed om te gaan met hun eigen emoties. Hoewel het waarschijnlijk niet goed is voor zaken, pleit ik er hartstochtelijk voor om kinderen vanaf jongsafaan, bijvoorbeeld eind lagere school of begin middelbare school, de belangrijkste NLP technieken te leren. Dan hebben ze in hun puberteit veel meer handvaten om goed om te gaan met alle emoties en hormonen dan bijvoorbeeld ik, en met mij vele anderen, hebben gehad.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *