Als ik een van mijn sterkste punten zou moeten noemen met betrekking tot het Enneagram dan is het wel het vermogen om zeer snel door te hebben welk type iemand wel is en welke types iemand niet is. Mede daarom wordt ik vaak gevraagd om bekende Nederlanders in te delen voor allerhande mensen die daar vaak niet zulke goede bedoelingen mee hebben. (Lees roddelen en achterklap.)
Maar niet alleen uit ethische overwegingen weiger ik mee te doen. Ik weiger ook omdat ik vooral vind dat je mensen niet moet indelen, maar dat je mensen juist zichzelf moet laten indelen. Uiteindelijk voel je alleen zelf het beste aan wat wel bij je past en wat niet. Met grote regelmaat kom ik mensen tegen die door zogenaamde experts verkeerd zijn ingedeeld en daar eigenlijk altijd al een twijfelachtig gevoel over hadden.
In dat soort gevallen is het juist goed om naar die twijfel te luisteren. (Tenzij je twijfelt of je type 6, de Loyalist bent. Daar hoort twijfel juist bij.) Een expert kan iemand alleen helpen zichzelf te vinden door de juiste vragen te stellen. Door dat proces kan er naar een Aha-erlebnis toegewerkt worden zoals dat zo mooi heet.
Pas na de zekerheid van de Aha-erlebnis, weet je zeker dat je je eigen type gevonden hebt. Tot die tijd is het beter om je eigen type open te houden. En al helemaal niet in de verleiding komen om mensen die je nooit gesproken hebt jou in een bepaald Enneagram type in te laten delen. Pas als mensen er zelf achter willen komen, is het goed om erover te beginnen. Zolang dat niet het geval is, is het beste om toe te geven dat je het niet weet. En dat je het ook niet weten wil. Op die manier blijf je ethisch verantwoord en vermijd je foute indelingen.