In mijn praktijk kom ik vaak mensen tegen die geven om hun medemens en hen met raad en daad bijstaan. Buren die elkaar helpen. Familieleden. Noem maar op. En dat is natuurlijk zeer aan te moedigen. Ik ken veel voorbeelden waarbij deze extra zorg voor een ander, hele positieve resultaten heeft gehad.
Toch heeft de medaille ook een keer zijde. Voor je het weet word je in de hoek gezet als bemoeizuchtig en een nieuwsgierig Aagje. Terwijl er meestal oprechte bezorgdheid aan ten grond slag ligt.
Ook kom ik met grote regelmaat goed bedoelde adviezen tegen die echter precies het tegenovergestelde bewerkstellen. “Joh, maak je niet druk, zo erg is het helemaal niet.” werkt precies averechts. Als ik tegen jou zeg: “Denk niet aan een roze olifant”, waar denk je dan aan? Precies, aan een roze olifant.
En zo werkt de maak-je-niet-druk zin ook. Wat je brein oppikt is: “Joh, maak je druk, zo erg is het helemaal”. En dat is nou niet meteen het beste advies dat je iemand die het moeilijk heeft kan geven.
Let daarom goed op op wat je zegt. Ga met mensen mee, maar blijf benadrukken dat het ook zo maar weer beter kan gaan. Dat het vroeger ook beter is geweest en dat er tal van andere dingen zijn om aan te denken. Vertel mensen dat je ergens veel informatie over dit onderwerp hebt gezien en dat ze zelf maar eens moeten gaan kijken.
Belangrijk hierbij is dat je vasthoudt aan liefde voor de persoon en humor om de situatie. Want goed bekeken is het op zich waarschijnlijk best een gekke situatie en geef je genoeg om de ander om hem of haar een duwtje in de goede richting te geven. Hierbij is het voldoende om iemand in de gelegenheid te stellen zelf te ontdekken wat er te ontdekken valt.